เม้าท์เรื่องท้อง

คุณแม่ทุกคนคงจะคิดเหมือนกันว่าลูกของเราน่ารักที่สุด

เริ่มแรกอยากให้ชิริวอ่านความรู้สึกตอนแม่ท้อง เพราะรู้สึกว่ามันน่ารักมากเลย อยากให้ลูกรู้ถึงความรู้สึกเรา เลยเขียนไดอารีสั้นเก็บไว้ทุกเดือนตั้งแต่ที่รู้สึกตัวว่าท้อง ตอนแรกก็เขียนประมาณอินเลิฟหวานมาก ประมาณนี้เลย


"ลูกรู้ไหมตั้งแต่เกิดมามีค่ากับแม่ขนาดไหน" 
"ตอนแรกที่แม่รู้ว่ามีลูก แม่ไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่ คิดอยู๋ในใจว่าจริงหรอตลอด มีตัวเล็กๆเกิดขึ้นแล้วจริงๆหรอ แต่พอครั้งแรกที่แม่เห็นหน้าลูก (ซึ่งจริงๆแล้วเหมือนตุ่มเห็ดที่มีแขนขามากกว่า) ได้ฟังเสียงหัวใจลูก ตุบๆ ตุบๆ แม่ถึงกับน้ำตาไหลออกมาเลย"

อ้าว กลับรูปไม่ได้ ซาวตอน 2 เดือน ตอนที่รู้ว่าท้องไม่ตื่นเต้นเลย แต่พอไปอัลต้าซาวน์ครั้งแรก ได้ยินเสียงหัวใจเต้นตึกตักนี่ น้ำตาไหลออกมาเลย น้ำเน่าเหมือนในหนังเปี๊ยบบบ

เขียนไปเขียนไปจากอินเลิฟก็ค่อยๆกลายเป็นบ่น

"โอ๊ย นอนไม่ได้"
"โอยย ปวดขา"
"โอยยยย ไม่ได้ไปไหนเลย ทำไมเหนื่อยง่ายจัง"
(นี่ขนาดไม่ได้ไปไหน ยังเที่ยวต่างจังหวัดกระหน่ำมาก)

อันนี้ประมาณ 5 เดือนนะ ลูกชั้นเหมือนสำลี 2 ก้อน บวกตุ่มแขนตุ่มขา

ตอนนั้นรู้ละ ว่าได้ลูกชาย

แล้วความรู้สึกเกี่ยวกับคนรอบข้างก็เปลี่ยนไป ทุกคนดูเป็นห่วงเรามากขึ้น ซึ่งดูเหมือนจะเป็นข้อดี แต่การที่คนห่วงมากบางทีเราก็ไม่ชิน

ช่วงตอนท้อง 6-7 เดือนมีหกล้มไปรอบนึงหน้าบ้าน พอดีจะเดินไปขึ้นรถเพื่อนแล้วทางมันเอียง (ขนาดใส่รองเท้า fitflop ที่เขาว่าดีหนักหนา เหมาะกับคนท้องที่สุด) ล้มกลิ้งๆเลย โชคดีมีคนมาช่วย เพราะล้มไปที่ถนนเลย แถมวันนั้นถือกระเป๋า neverfull ด้วย ของในกระเป๋าเทออกมาหมด คนขี่มอเตอร์ไซด์มาจอดช่วยเก็บของเลย ยังรู้สึกขอบคุณมาถึงทุกวันนี้เลยค่ะ

ไดอารี่สุดหวานเลยเปลี่ยนมาเป็นไดอารี่ของคุณแม่จอมบ่น บ่นทุกเรื่องเกี่ยวกับรูปร่างและอารมณ์ที่เปลี่ยนไป ข้อดีก็คือ มันช่วยได้เยอะเลยนะ ทำให้เราไม่เหวี่ยง คุณสามี(ต่อ) ยังชมมาถึงทุกวันนี้ว่าเราเป็นคนท้องที่อารมณ์ดีมาก (อุอิ)

หมาน้อยที่บ้านเราเลี้ยง ท้องใหญ่มาก ขึ้นเส้นดำด้วย

รอบพุง

ตอนท้องว่าจะซื้อเสื้อผ้านิดเดียว เพราะท้องแค่ 9 เดือนจะเอาอะไรกันหนักหนา สรุปจบที่เป็นสิบๆชุด เยอะจัง คิดแล้วยังรู้สึกว่าเยอะอยู่เลย เสียดายตอนโละนี่แหละ บางตัวยังใหม่ๆ แถมตัวนึงก็ตั้งหลายพัน  เสียดายจัง (ตอนนี้ก็เดินทางสายเดิมกับเสื้อสำหรับให้นม ว่าจะไม่ซึ้อ แต่พอเห็นเสื้อเชิ๊ตสวยๆก็อดซื้อไม่ได้ สรุปตอนนี้สามีบอกว่า หยุดซื้อเสื้อเชิ๊ตซักที เต็มตู้จนยัดไม่ลงละ 555) พอๆกับชุดชั้นในสำหรับให้นม มีหลายตัวมากละ ตอนไปเดินงานเบบี๊เบสบาย ขนาดเขาบอกว่า ห้ามซื้อของล่วงหน้านะ ยังทำใจไม่ได้เลย แอบซื้อนิดๆหน่อยๆแล้วทำเป็นไม่เห็น 555 

ช่วงที่ท้อง โชคดีมากที่สามีและคุณพ่อคุณแม่สามีเข้าใจ ก็เลยได้ออกไปข้างนอกลั่นลาด้วย แถมพาไปเที่ยวต่างจังหวัดเยอะมาก กลายเป็นคนท้องที่แฮปปี้สุดๆเลย

ทุกคนพยายามหาจุดที่ตัวเองมีความสุขนะ เพราะถ้าเราอารมณ์ดี ลูกในท้องก็จะอารมณ์ดีไปด้วยค่า

 ยาที่ต้องกินทั้งหมด โฟลิก บำรุงเลือด แคลเซี่ยม กินจนงงว่า วันนี้กินไปหรือยังนะ?

นมแม่ ไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่ายนะ

ตั้งใจไว้ตั้งแต่ก่อนคลอดละ ว่าต้องเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ให้ได้อย่างน้อย 6 เดือน ตอนนี้ก็ผ่านมา 3 เดือนกว่า ทุกอย่างเริ่มเข้าที่ละ แต่กว่าจะเข้าที่ได้ ก็แอบลำบากเหมือนกันนะ โชคดีที่มีอากู๋ google ช่วยเหลือ เพราะมีหลายคำถามเหลือเกิน เกิดขึ้นระหว่างให้นมลูก

เพื่อนที่ให้นมแม่เหมือนกันบอกว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พอคลอดปุ๊บ ต้องให้ลูกดูดนมเลย ไม่ควรเกิน 1 ชม. ไม่งั้นจะไม่มีน้ำนม ทีนี้ก็กลัวเลยอ่ะซิ แต่ก็นะเนื่องจากต้องใช้วัคคั่มดูดออกมา แล้วเราก็ไม่มีอารมณ์จะให้นมลูก กว่าลูกจะได้มาอยู่ในอ้อมกอดเราก็ปาเข้าไปเช้าอีกวันนึง

ยังอุ้มไม่เก่งเลย หน้าก็ยังบวม ยังต่อสายน้ำเกลืออยู่

ตอนเราคลอดเสร็จ หมอก็มาจับหัวนมเราปีบนะ เจ็บมากเลย แล้วก็บอกว่า นมเริ่มมาละ เช้าวันถัดไปที่เราได้เจอหน้าลูกแบบเต็มๆครั้งแรก เขาก็มาสอนท่าให้นมแบบต่างๆ ตอนแรกที่ลูกดูดมันเจ็บๆจี๊ดๆนิดหน่อย เลยคิดว่า ให้นมท่าผิดหรือเปล่า อ่านในเน็ตเขาก็บอกว่า ให้อมลึกๆถึงลานนม เราก็จับยัดเข้าไปสุดกำลัง แต่ทุกครั้งที่เราบ่นว่า เจ็บจี๊ดๆ ทุกคนก็จะถามเหมือนเดิมว่า ให้ลูกอมลึกๆหรือเปล่า เราก็จะตอบไปว่า ลึกจนลูกเราปากหวอเป็นปลาบู่ละ 555 แต่สรุปก็คือ อาการเจ็บจี๊ดๆ คืออาการที่น้ำนมกำลังจะมานั่นเอง

เจอครั้งแรกคงจะไม่ใช่รักแรกพบหล่ะนะ แต่ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเหมือนแม่มาก

ด้วยความที่อยากมีน้ำนมมาก ให้สมกับความตั้งใจของเราตั้งแต่แรก ก็ให้เขามาดูดตลอด รพ.ก็ดีมาก เอาลูกมาไว้กับเราทั้งวันเลย ให้เราหัดอุ้ม หัดให้นม รพ.จะเอาไปต่อเมื่อเวลาอาบน้ำ กับเวลาที่เรารู้สึกว่าไม่ไหวแค่นั้นแหละ 

วันที่ 2 ชิริวเริ่มร้องงอแง อิแม่ก็ทำตัวไม่ถูก ผู้ใหญ่ก็บอกว่า นมแม่ไม่มี ให้เอาไปเสริมนม เราก็อ่านมาจากเวปนมแม่ว่าห้ามเสริมนมเด็ดขาด เพราะยิ่งทำให้ไม่มีนม แต่เนื่องจากเสียงผู้ใหญ่ บวกเสียงลูกร้อง เราเลย เอาหน่ะ เสริมซักหน่อยก็ได้ ไม่งั้นเสียงคงระงมเต็มห้องไปหมด เอิ๊กๆ แต่รพ.ก็ดีอีกนั่นแหละ (รพ.นี้เน้นนมแม่ มีคลีนิคนมแม่ด้วย) บอกว่าเสริมไม่ถึงออน์ แล้วให้กินจากแก้วด้วย จะได้ไม่ติดจุก เราก็สบายใจ

พ่อ แม่ ลูก รูปแรกที่รพ.

ตอนอยู่เดือนลำบากมากเหมือนกันนะ เพราะทุกอย่างยังไม่ลงตัว คลอดออกมาแค่ 7 วันยังเลี้ยงไม่ค่อยเก่งเลย ก็ต้องมาอยู่ไฟละ  เขามาประมาณ 9 โมง จะเสร็จประมาณ บ่าย 3 โมง ตอนแรกไม่รู้ว่า ระหว่างทำก็ให้นมท่านอนไปด้วยได้ เพราะตัวเลอะสมุนไพรไปหมด แต่สุดท้ายได้แค่ 2 วัน ลูกร้องไห้เยอะมาก สงสาร นึกว่าแค่ไหนแค่นั้น แต่สุดท้ายมาคิดว่า เฮ้ยให้นมท่านอนได้นี่นา เลยนวดประคบไปด้วย ให้นมลูกไปด้วย ค่อยยังช่วยหน่อยเลยครบ 7 วันเต็ม (แนะนำคุณแม่ทุกท่านว่าสมควรอยู่ไฟนะคะ ถึงจะเป็นความเชื่อโบราณแต่ทำแล้วรู้สึกดี๊ดีค่ะ)

รู้สึกโชคดีว่าได้อยู่ไฟเพราะระหว่างที่ประคบ พี่หมอน(คนนวด) เขาบอกว่า ที่หัวนมมีจุดขาวๆต้องใช้เข็มเขี่ยออกไม่งั้นจะเป็นไต พอจับไปเป็นไตจริงๆด้วย แล้วพอเขี่ยหัวขาวๆออกนะ นมพุ่งออกเป็นสายเลย เดือนแรกมีประมาณ 2-3 ครั้ง บางครั้งเขี่ยก็เจ็บมากเลยนะ แต่พอเห็นนมพุ่งเป็นสายก็รู้สึกโล่งใจ ว่าไม่เป็นไตแน่นอน ดูจากในเน็ต คนนมเป็นไตนี่น่ากลัวมาก เป็นก้อนใหญ่มาใต้รักแร้ ต้องไปหาหมอ เจ็บจนไข้ขึ้นเลย

ที่รพ.นี้แปลกนะ ยังไม่ได้ปั๊มนม เห็น รพ.อื่นเขาสอนปั๊มนมตั้งแต่อยู่ในรพ.ด้วยซ้ำ แ่ต่เราก็เชื่อเขานะ เขาบอกว่า กินสดๆจากเต้าดีที่สุด นมของ 1 เดือนก็มีคุณค่าสำหรับเด็กอายุ 1 เดือน นมของเดือนที่ 2 ก็มีคุณค่าของเดือนที่ 2 

(รูปจากเน็ต) เครื่องปั๊มนมที่อุตส่าห์เตรียมไว้ล่วงหน้า ตังแต่ก่อนคลอด

ผ่านไปหนึ่งเดือน เขาก็ยังไม่ให้ปั๊ม พอไปหาหมอก็คราวนี้เตรียมตัวไปเต็มที่ กะว่ารอบนี้ต้องให้ปั๊มแน่นอน ก็ยังไม่ให้ปั๊มอีก ทีนี้อิแม่เริ่มงงลง ด้วยความกังวลก็หาข้อมูลตามเน็ตไปเรื่อยๆว่าควรปั๊มไหม ส่วนใหญ่เขาก็บอกว่า ถ้าเลี้ยงลูกเองไม่ต้องกลับไปทำงานก็ไม่ต้องรีบปั๊มก็ได้ เราก็เลยชิวหน่อย แต่กังวลเป็นบางคราวตามประสาเห็นคนอื่นเริ่มมีสต๊อคนมเต็มตู้ละ

อันนี้กินบำรุงทั้งก่อนคลอด และหลังคลอด

สรุปผ่านไปเข้าเดือนที่ 2 ก็เริ่มปั๊มเพราะทนไม่ได้ อยากมีสต็อคนมกับเขาบ้าง ปั๊มแรกๆ น้ำนมน้อยมาก ติดก้นขวด จนคิดว่า เครื่องปั๊มนมที่มีมันไม่ดีหรือเปล่า เพราะเห็นคนอื่นเขาใช้พวกยี่ห้อ ameda, medela กัน แล้วปั๊มไปก็เหมือนมันไม่ออกเป็นไต แต่ตอนไปหาหมอพาชิริวไปฉีดวัคซีนครบ 2 เดือน  (ที่รพ.เป็นคลีนิคนมแม่) เห็นคนใช้ยี่ห้อ medela อยู่ เขาบอกว่ามาให้ที่นี่สอนบีบมือ เพราะปั๊มแล้วรู้สึกว่าออกไม่หมด เลยรู้ว่า ยี่ห้อไหนก็ไม่หมดเหมือนกัน 555

ไก่ผัดขิง อาหารเพิ่มน้ำนม

พออาบน้ำเสร็จ เวลาห่อผ้าเช็ดตัวจะเจ็บตรงหัวนมนิดหน่อย แต่เวลาผ่านไปก็ช่วยได้ ตอนนี้ไม่เจ็บละ สบาย เวลาอาบน้ำเสร็จน้ำนมจะไหลออกมา ซึ่งทำให้รู้สึกดี ว่าน้ำนมเยอะ ช่วง 2 เดือนแรก นอนเสื้อเปียกตลอดเลย พอลูกดูดอีกข้าง น้ำนมอีกข้างจะไหลออกมา หรือเวลานมคัดมากๆ น้ำนมก็จะไหลออกมาด้วย แต่พอตอนนี้เดือนที่ 3 เข้าเดือนที่ 4 น้ำนมเริ่มอยู่ตัวละ เริ่มกลัวว่านมจะหมด ช่วงนี้เลยกลับมาปั๊มบ่อยหน่อย

ตอนนี้ routine คือปั๊มรอบเดียวตอนตี 3-4 แต่ว่าจะเปลี่ยนละ มาปั๊มระหว่างวันมากขึ้น เพราะรู้สึกว่า ต้องมีนมให้ลูกกินไม่ถึงปีแน่เลย

สรุปก็คือ นมแม่ดีที่สุด นอกจากนี้คือประหยัดไปเยอะเลยนะ คุยกับเพื่อนๆหลายคนที่กินนมผงมีค่าใช้จ่ายเยอะมาก แถมดีสู้ไม่ได้ด้วย ฉะนั้นพยายามให้ลูกกินนมแม่กันเถอะ เย้

ประสบการณ์การคลอด

อยากเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับการคลอดมานานละ แต่ยังไม่มีโอกาศได้เขียนซะที

ขอแนะนำเลย ใครบ้านอยู่แถวพระราม 3 สาทร นราฺธิวาส ใช้ฝากท้องกับคลอดที่โรงพยาบาลเซ็นหลุยส์ ซึ่งเราคิดว่าเป็นโรงพยาบาลที่ดีมาก ที่สำคัญคนน้อยด้วย ไม่ต้องไปแย่งชิงกับใคร โดยนิสัยขวัญแล้วจะไม่ชอบอะไรที่ดังมาก เพราะขี้เกียจรอ 555 แล้วที่ประทับใจมากๆคือ โรงพยาบาลนี้ไม่เอาตังค์เลย

เช่น เราท้องเกิน 40 สัปดาห์ หมอเลยถามว่าจะเร่งคลอดไหม ท่านแม่ที่เคารพของเราก็ไปดูวันมา (ทั้งๆที่บอกแล้วว่าจะคลอดเอง ท่านก็ประสงค์ดีไปดูวันมาอยู่ดี บอกให้คลอดประมาณนี้นะ เราก็บอกว่าจะคลอดเองมันกะไม่ได้นะ แต่สรุปพอเร่งคลอดเลยนัดวันได้ เลยโอเค)

เก็บตัวก่อนวันคลอดจริง

หลังจากนัดวันเสร็จ คืนแรกมาโรงพยาบาลนอน ไม่คิดตังค์อ่ะ ลูกคลอดหลังเที่ยงก็ไม่คิดตังค์วันนั้น (ถ้าคลอดก่อนเที่ยงจะคิดตังค์) เราเลยนอนรพ.ต่ออีก 2 วัน งงมาก แต่หมอเคยบอกก่อนแล้วหล่ะ ว่าเป็นนโยบาลของบาร์เดอร์ที่อยากช่วยเหลือคน เราเลยแบบสบาย นอนไป 5 วัน เช็คบิลออกมาแค่ สี่หมื่นกว่าบาท ถูกมากกกกกกกกกกกกกกกก

ทุกครั้งที่มีคนถามว่า เราฝากท้องที่ไหน จะต้องมีคนถามต่อทันทีว่า ทำไมไม่ฝากที่ BNH หรือ กรุงเทพคริสเตียน เราก็บอกว่า เราฝากที่นี่เพราะเราอยากคลอดเองแล้วก็ใกล้บ้านด้วย แล้วก็คิดไม่ผิดจริงๆที่คลอดที่นี่

ลูกน้อยโดนดูดของเหลว

นอกจากประทับใจในตัวคุณหมอแล้ว (อัถยาศัยดีมาก ตอบข้อสงสัยเราได้หมด) ตอนพาทัวร์ห้องคลอด เราถามว่าปกติที่นี่คลอดเยอะไหมคะ นางพยาบาลตอบว่า ปีนี้ปีมังกรก็เยอะหน่อยค่ะ ตกวันละคน ฮ่าฮ๋า พอวันจริง ลูกเราประหนึ่ง VIP โดยบริยาย

ตอนเพื่อนมาเยี่ยมวันแรก เพื่อนถึงกับถามว่า ขวัญได้อะไรเป็นพิเศษหรอ ที่ห้องโชว์เด็กที่เขาเอาลูกขวัญไว้กลางห้องเลย เด่นมาก เราก็ตอบว่า อ่อ วันนี้มีคลอดคนเดียว เอิ๊กๆ

ตอนเกิดมามีคนบอกว่าหน้าเหมือนแม่เปี๊ยบ

นางพยาบาลก็ดีมาก ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส ที่สำคัญโรงพยาบาลนี้ยังเน้นนมแม่แบบสุดๆ มีคลีนิคนมแม่ด้วย เลยถูกทางมาก เพราะเราอยากให้นมแม่อยู่แล้ว ตอนแรกได้ยินเพื่อนๆบอกว่า พอคลอดเสร็จต้องให้ลูกมาดูดนมเราเลยทันทีถึงจะมีน้ำนม แต่เพราะเราเบ่งคลอดไม่ไหว คลอดยากมากก็เลยต้องใช้เครื่องดูด ดูดออกมา ชิริวน้อยของแม่เลยออกมาหาแม่วันนั้นไม่ได้ ต้องมาหาวันรุ่งขึ้น หมอกับนางพยาบาลจะพยายามเช็คตลอดว่าเราน้ำนมมาไหม เขาพยายามไม่ให้นมเสริมเลยนะ แต่เราเห็นลูกโยเยบวกกับความเป็นคุณแม่มือใหม่ เลยให้เขาเสริมไป 2 ครั้งระหว่างอยู่ที่โรงพยาบาล เวลาเสริมเขาจะค่อยๆใช้ช้อนป้อน เพราะกลัวลูกติดจุกนม แล้วเสริมแค่ออน์เดียวต่อครั้งเท่านั้น

ชิริวออกมา 3.3 โลครับ

ตอนคลอด คลอดโครตยาก ตอนเช้าเขาก็เข้ามาเตรียมความพร้อมในการคลอด สวนทวาร ทำนู่นทำนี่ เราเข้าห้องคลอดตั้งแต่ 7 โมงเช้า กว่าจะคลอดปาเข้าไป 4 โมงกว่า หมอให้เบ่งแล้วเบ่งอีก ให้นางพยาบาลอีกคนช่วยขย่ม ชิริวก็ไม่ออกมาซักที สุดท้ายเลยต้องใช้แวคคั่มดูดออกมา  สรุปเพราะสายสะดือพันตัวเขาตั้ง 2 รอบแหน่ะ ทำให้คลอดยาก แต่สุดท้ายก็ปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ

ตอนเห็นหน้าลูกครั้งแรกมีคนถามว่า รู้สึกรักเลยไหม เราว่าเฉยๆนะ สบายใจว่าลูกออกมาปลอดภัยครบ 32 มากกว่า เรามองมือ มองเท้าเขาก่อนเลยว่าครบไหม พอเห็นว่าร้องไห้ดีปลอดภัย เราหัวเราะออกมาเลย ชิริวหัวแหลมเปี้ยว เหมือนเรื่อง corn head ที่เราเคยดูตอนเด็กๆเลย (เพราะเครื่องดูด)

สุดท้ายนี้รู้สึกว่า ดีใจที่ตัวเองตัดสินใจคลอดเอง ถึงแม้จะยากลำบากมาก แต่วันรุ่งขึ้นเราเดินได้ นั่งได้ปกติ (แต่เมื่อคืนเข้าห้องน้ำเป็นลม เพราะเสียเลือดไปเยอะ) วันถัดไปเรานั่งขัดสมาธิได้เลย คุยกับเพื่อนที่มาหาได้ตั้งแต่วันแรก ร่างกายเข้าที่ดีมาก ดีสุดๆจริงๆนะ ขอเชียร์ให้ทุกคนคลอดเองค่ะ